Nie gniewaj się Boże

Gdy trwoga

zwracamy się do Boga

nie gniewam się Panie

za ciężką chorobę

leczenie trujące

 za ciało okaleczone operacjami

za strach pojawiający się nocami

za smugi na płucach po naświetlaniach

uszkodzone chemią żyły

 w autobusie dziwne ludzi miny

nie gniewam się

 za łysą głowę  ukrytą pod peruką

brwi malowane kredkami

sen przerywany bólami

za smutek rodziny

za strach w oczach męża i syna

przecież żadna w tym ich wina

za zabranie atutu kobiecości

za dni rozpaczy z bezsilności

nie pytam dlaczego ?

widocznie tak być musiało

 nie gniewaj się Boże

żyć mi jeszcze się  nie odechciało